Wpis pochodzi z marcowego czasopisma Harmonia – link do kupienia tutaj
Cannabis sativa, popularnie nazywana marihuaną, była i jest stosowana przez ludzi zarówno w celach leczniczych, jak i rekreacyjnych od tysięcy lat. W ostatnich latach przeprowadzono szereg intensywnych badań Cannabis sativa i jej pochodnych, a większość z nich przeprowadzona była na zwierzętach i dotyczyła wpływu marihuany na rozwijający się mózg i inne układy i narządy zarówno w stanie pełnego zdrowia, jak i w czasie choroby o różnej etiologii. Wyniki tych badań okazały się bardzo obiecujące i potwierdziły korzystny wpływ substancji zawartych w tej roślinie na organizm zwierzęcy i ludzki. Chociaż w konopiach indyjskich występuje ponad 480 unikalnych związków, 2 główne kannabinoidy to: delta-9-tet rahydrokannabinol (THC), główny składnik psychoaktywny kannabidiol (CBD), główny składnik niepsychoaktywny. Organizm zwierzęcy i ludzki posiada własny system odpowiedzi na te roślinne kannabinoidy, nazywany układem endokannabinoidowym. Dzieje się tak, ponieważ zarówno zwierzęta, jak i ludzie produkują własne (endogenne) związki kannabidiolowe, nazywane endokannabinoidami.
Układ endokannabinoidowy to system sygnalizacji międzykomórkowej, którego głównym zadaniem jest utrzymanie równowagi (tzw. homeostazy) w organizmie, a równowaga ta gwarantuje uruchomienie procesów naprawczych, regenerację, zwalczanie stanów zapalnych i szybki powrót do zdrowia. Stwierdzono, że układ endokannabinoidowy jestwszechobecny u wszystkich gatunków ssaków. Został również opisany u tak prymitywnych gatunków bezkręgowców, jak Hydra (popularna meduza). Kannabinoidy i endokannabinoidy działają na różnych szlakach poprzez receptory kannabinoidowe (CB) rozmieszczone na komórkach. Istnieją co najmniej 2 rodzaje tych receptorów: receptory CB1, które występują głównie w ośrodkowym układzie nerwowym, wpływają na funkcje poznawcze, apetyt, aktywność ruchową, emocje, pamięć, ale znajdują się również w tkankach obwodowych, w tym w jądrach, jajnikach, prostacie, gruczołach ślinowych. Receptory CB2 z kolei występują głównie w komórkach układu odpornościowego. Endogenne kannabinoidy (endokannabinoidy), czyli te, które występują naturalnie w naszym organizmie i w organizmie zwierząt, wykorzystują te receptory jako część systemu sygnalizacyjnego, który reguluje funkcję wszystkich komórek. Na podstawie obserwacji prowadzonych na zwierzętach wykazano, że kannabinoidy mogą być cennymi środkami terapeutycznymi i lekami. Okazały się przydatne w leczeniu nowotworów, nudności i wymiotów, bólu, padaczki, braku apetytu i nieswoistych zapaleń jelit. Kannabinoidy są również stosowane w paliatywnej terapii pacjentów z nowotworami, ponieważ hamują skutki uboczne chemioterapii i radioterapii. Stosuje się je również w leczeniu padaczki opornej, łącząc z konwencjonalnymi metodami leczenia. Należy podkreślić, że wszystkie te dowody i dane na temat zastosowania kannabinoidów pochodzących z Cannabis sativa pochodzą głównie z badań na modelach zwierzęcych. Dowodzą także, że kannabinoidy wykazują działanie przeciwnowotworowe, zarówno wśród zwierząt, jak i w organizmie ludzkim. Podobieństwo organizmu zwierzęcego do ludzkiego pod względem funkcjonowania układu endokannabinoidowego i odpowiedzi na substancje zawarte w Cannabis sativa, pozwala nie tylko na prowadzenie badań nad tymi związkami wśród zwierząt i na tej podstawie wyciąganie wniosków klinicznych, ale również dowodzi korzystnego ich wpływu na procesy regeneracji, utrzymania równowagi i zdrowienia u zwierząt.